Çok masum bir aşk hikayesiydi. Laleyle Cornelis arasında mı Cornelisle Rosa arasında mı olduğunu maalesef söyleyemesek de. Kitabımız ilk başta herhangi birilerine zarar vermemelerine rağmen siyasi olarak farklı düşündükleri gerekçesiyle iki kişinin öldürülmesiyle başlıyor ve bu adaletsizlik duygusu kitabın sonuna kadar bize hissettiriliyor. İşinde gücünde, dünyadan bi'haber Cornelis Van Baerle ise sadece ve sadece tek tutkusu lale yetiştirmekken bi anda içinde ne olduğundan haberi bile olmadığı, vaftiz babasının ona saklaması için verdiği belgeleri bulundurması sebebiyle kendini giyotinde buluyor. Ne kadar sevindirici bir haber tam söyleyemesek de son anda idam değil müebbet hapis yatmasına karar veriliyor. Açıkçası burda ona aceleyle gönderilen kağıdı bir kere bile açıp okumaması, varlığını unutması bana biraz saçma geldi. Hayır bir de o kağıt sürekli olarak yanlarındaydı. Hiç mi bakmazsın elindeki kağıda? Okurken sinir etse de sonu güzel bittiği için affediyorum yazarı. Neyse daha sonra karakterimizin en karanlık gibi görünse de aslında en mutlu günleri başlıyor. Belki de dışarıda olsa fark etmeden kaçıracağı mükemmel kadını hayatının bittiğini düşündüğü yerde buluyor. Daha sonra hayatını adadığı siyah lale yarışmasına katılması için Rosa ona yardım ediyor. Zaman zaman lalesini her şeyden değerli tuttuğu için sevgilisini gözü görmese de (ben olsam ayrılmıştım) türlü sıkıntıları aşarak her şeyin üstesinden geliyorlar ve sonsuza kadar mutlu yaşadıklarını umuyorum. Çocukluğumdaki masalları andıran sonuyla çok çok sevdiğim kitaplar arasında yerini aldı. Kesinlikle tavsiye ederim.
Erdal Demirkıran
✧˖°.✧˖°.✧˖°.
